"L'eau qui coule dans la rivière" - récit musical de Rémi et Simon GUILLAUMEAU

Te voet van de Morvan naar de oceaan. Een reis geïnspireerd door een kinderdroom, een wake langs het water.

Het begint met een kinderspel, een klein gelakt houten bootje in de vorm van een klomp, een bootje op het water. Toen ik het zag verdwijnen in de stroming langs de Arroux, dan de Loire, en helemaal naar de oceaan, zwoer ik dat ik op een dag dat kleine dronken bootje zou vinden.

Stelt u zich eens voor: op 70-jarige leeftijd wordt u wakker en besluit u eindelijk die kinderdroom waar te maken: de rivier volgen vanaf de deur van uw huis tot aan de deur van de Grand Large. Te voet, met alleen een kar en een tent. Een pelgrimstocht zonder god of meester naar de Notre-Loire, de zoete dromen uit je kindertijd.

Achthonderd kilometer, veertig dagen van eenzaamheid en onwaarschijnlijke ontmoetingen, in gezelschap van de rivier, met een notitieboekje op zak en de muziek van het water als refrein.
Veertig dagen om later met vrienden te delen: een avondverhaal, een paar foto's, muzikale landschappen, een serie geluidskaarten, de oude indiaan, de waarzegster, de man met haast, de kapper met de duif, een paar eenzame reizigers, twee vissers voor de eeuwigheid... de lichtjes van de rivier, de kleur van de tuinen, de zachtheid van Angers...

Anderhalf uur van verhalen vertellen, voorlezen, zingen en muziek.

Rémi, de vader, struint al zijn hele leven de wegen en boekhandels, bistro's en bibliotheken af en vermengt schaamteloos de stem van verhalenvertellers met de pen van dichters en de elleboog van drinkers met de hand van muzikanten. Op zijn beurt geeft hij terug wat hem gegeven is.

Simon, de zoon, begeleidt deze reis met muziek die samenvloeit met het water, met vloeiende, zingende toetsen op de instrumenten die hij sinds zijn kindertijd bespeelt: draailier, gitaar, jodenharp en andere ongewone klanken.

Laat minder zien