Exposition de Jean Gazdac - Aquarelles et Cyanotypes - Pâtes de verre et Peintures

Het idee om schoonheid en kwetsbaarheid te combineren kwam op een moment dat ik me realiseerde hoe kwetsbaar we allemaal zijn en hoe belangrijk het is om onze gevoeligheden te benadrukken.

De keuze voor pâte de verre en dit intense, lichtgevende koperblauw, gecombineerd met solide materialen, stelde me in staat om deze weg te verkennen.

Na vijftien jaar en vele tentoonstellingen op drie continenten begon ik de bladzijde om te slaan met Pruisisch blauw, de kleur van cyanotypes. Ik begon te werken met doorschijnende objecten die ik in pâte de verre had gemaakt. Ik begon ze te maken in de zomer van 2024 in de zonnige tuin van Cotentin. Tegelijkertijd vond ik mijn oude doos aquarellen en ging ik schilderen op het strand. Er zijn lijnen, kleuren en onleesbare kalligrafieën die zijn gecomponeerd als een muziekstuk. Het zijn 'liedjes'. Ze weerspiegelen het moment, de emotie, de wind en het geluid van de zee.

Toen ontdekte ik de Cantos van Ezra Pound, werken van totale poëzie, opvallend, onvergetelijk, soms moeilijk toegankelijk maar zo verkwikkend. Voor mij zijn ze een essentieel werk van de 20e eeuw. Ik kon ze eer bewijzen door de grootste stukken van de 'Cantos' te noemen. Het was een verfrissende lezing die me het verlangen gaf om het avontuur voort te zetten.

Na een onderbreking van 15 jaar heb ik de vitale expressie van het schilderen herontdekt. Het stelt me in staat om een complexe expressie te verkennen die rijk is aan paradoxen.

Dankzij de Cantos en de schilderijen kunnen emoties en voorstellingen intenser zijn en de verschrikkelijke gebeurtenissen om ons heen weerspiegelen of er rekening mee houden: Gaza, Oekraïne: Cantos XXII en XXIV, schilderij 6M-180925, bijvoorbeeld.

Laat minder zien