Eglise

De kerk Saint-Maurice in Dracy-lès-Couches werd herbouwd rond 1715. Voor 1789 hadden Dracy en Saint-Maurice een gemeenschappelijke kerk en begraafplaats. Net als een groot deel van het dorp is de kerk in de rotsen gebouwd.
Het eerste gebouw, uitgevoerd door graaf Pierre de Berbis in 1715, was gewijd aan Saint-Claude. Het werd omgedoopt tot Saint-Maurice in 1826 toen de markies de Grammont het schip bouwde, waaraan later houten zijbeuken werden toegevoegd. In 1837 werd de huidige klokkentoren toegevoegd door de graaf van Villers-la-Faye. In 1869 liet markies de Laubespin de zijbeuken van het schip vergroten tot de huidige zijbeuken, waarbij de houten pilaren die het gewelf ondersteunden werden vervangen door zandstenen zuilen met geprofileerde kapitelen. In 1875 werd een volledige verfraaiing uitgevoerd door een Italiaanse schilder dankzij de markiezin van Laubespin. In anderhalve eeuw tijd werden vijf transformaties uitgevoerd.
Als je de kerk binnenkomt, zul je versteld staan van de 19e-eeuwse schilderingen. Vooral het grote blauwe gewelf, dat in 2000 werd gerestaureerd. Volgens kanunnik Grivot is dit een van de weinige kerken in Bourgondië waarvan de schilderingen uit het einde van de 19e eeuw bewaard zijn gebleven, waardoor het een klein juweeltje van sacrale kunst is, onvermoed van buitenaf.
In het koor: het gewelf is versierd met een medaillon met de blondharige, blauwogige Christus (een typische 19e-eeuwse voorstelling). Hij wordt omringd door de vier evangelisten:
- Matteüs met een (gevleugelde) man, omdat zijn evangelie begint met de genealogie van Christus.
- Marcus met een leeuw, die de woestijn oproept waar Johannes de Doper predikte.
- Lucas met een stier, die herinnert aan de offers in de Tempel, waar het derde evangelie begint en eindigt.
- Johannes met een adelaar vanwege de verhevenheid van zijn proloog "In den beginne was het Woord...". (Van de adelaar wordt gezegd dat het de vogel is die het hoogst in de lucht vliegt en de enige die de zon in het gezicht kan kijken).
De gebrandschilderde ramen in het middenschip, die bijna in grisaille zijn uitgevoerd, komen allemaal uit hetzelfde atelier: Porcherot, gevestigd in Dijon.

Laat minder zien