Conférence : La gestion forestière en Morvan - fin XIII à aujourd'hui , par V.Balland docteur en histoire et J. Cacot du laboratoire forestier du Mont Beuvray

"Dieback", "kaalkap", "enresinement", "monocultuur", "regeneratiegebreken": dit zijn de woorden die steeds terugkeren in het bosbouwconflict in de Morvan.
Regelmatig hebben bewoners, activisten, eigenaren en bosbouwers het in de lokale en nationale pers over het bos in de Morvan en het risico van een volledige industrialisatie van de sector. Wat als het gebruik van deze uitdrukkingen in de Morvan zijn wortels heeft in een ver verleden? Wat als de tegenstellingen in de regio sinds de jaren 1950 als een spook zouden werken dat oude wonden doet ontwaken: die van een bos dat sterk getekend wordt door intensieve bosbouw die bedoeld is om een verre markt te bevoorraden?
Tussen het midden van de 16e eeuw en het begin van de 20e eeuw, dat wil zeggen bijna drie eeuwen lang, leverden de beuken-eikenbossen van de Morvan een overvloed aan brandhout voor de stad Parijs. Deze economie creëerde scherpe contrasten in het sociale landschap tussen de grote winnaars en de lokale boerenbevolking die werkte voor de Parijse bevoorrading.
In het bos heeft deze exploitatie een blijvende stempel gedrukt op het landschap in de vorm van hakhout dat gestandaardiseerde boomstammen produceerde. Dit Parijse bevoorradingslandschap verving andere bosfacies die in de Middeleeuwen aanwezig waren, wat blijkt uit een historisch onderzoek op lange termijn.
Deze blik in het verleden wordt met name uitgebreid door het bosbouwlaboratorium van Mont Beuvray, dat verschillende universitaire partners samenbrengt in het hart van het gebied Bibracte-Morvan des Sommets Grand Site de France. Het combineert bosbouwexperimenten, lokale dialoog en fundamenteel onderzoek naar de uitdagingen van klimaatverandering. De resultaten van deze laatste benadering benadrukken het belang van erfgoed voor de ontwikkeling van bosopstanden in de Morvan.

Laat minder zien